«Бір суреттің құпиясы» тыңдаушымның шығармашылығы …

Ольга Адалинаның әңгімесі

Ертеде орманда ақ қайыңдардың арасында бір кәрі ата тұрды. Ол орманның жаны болды. Табиғатты қорғап жануарлармен дос болды. Оның үйі өзеннің жанында орналасқан. Күзгі, шуақты күн тұрған. Өзен әдемі орманның бойында ағып жатты. Өзеннен үйге дейін жол болатын. Жайлы үй ағаштардан жасалған. Меніңше, сыртта үй кішкентай көрінеді, бірақ ішінде кең. Атаға қайықпен жүзу ұнайтын.  Жиі ол қайықпен қоян мен тиінді өзімен бірге алатын. Ал құстар олардың үстінен ұшып ән шырқайтын. Айналада  тыныштық болды.

Однажды. В сказочном лесу между белых берез жил старичок. Он был душой леса. Он охранял природу и дружил с животными. Стоял осенний, солнечный день. Его дом стоял на реке. Река текла через красивый лес. От реки к дому вела тропинка. Дом сделан из дерева. Снаружи он кажется маленьким, но внутри просторно. Старичку нравилось плавать на лодке. Часто он катал на лодке зайчат и бельчат. И птицы летали над ними и пели песни. Везде было умиротворение.